GÜN.........1


hani inceden inceden bir sızı saplanır ya yüreğine
hani ağlamanın gülmekten farkı kalmaz ya ....
tüm çıkışların kapanır da karanlık örter ya gözlerini
göremez duyamaz hissedemezsin ya....
hani olanca haşmetiyle güneş bile aydınlatamaz  ısıtamaz ya içini
beyninde anılar ikilemler korkular raks eder ya...
hayatında ilk defa kalbinin durabilme ihtimalini düşünürsün
hatta zaman zaman kalbinde her şey durmuş gibi olur ya...
yaşama isteğini sorgularsın , nedenler arasın , belki bir dal
..........sadece kuru bir dal
ama içinde hiç istek kalmadığını fark edersin ya...
hani ilk defa yalnızlık ürkütmez ya seni
tek olduğunu , bir olduğunu bütün bunların yalnızlık demek olduğunu anlarsın ya….
Hani küçük bir çocuk gibi odana sığınıp , yorganın altına saklanmak istersin
Ama artık böyle bir oda olmadığını sığınılacak bir yerinin kalmadığını fark edersin ya…..
İşte böyle bir gün bu gün hiç bitmeyen kendini her gün tekrar eden bir gün……. 

YAZAN:YASAM-PERİSİ